18+

Treść tylko dla pełnoletnich

Kolejna strona może zawierać treści nieodpowiednie dla osób niepełnoletnich. Jeśli chcesz do niej dotrzeć, wybierz niżej odpowiedni przycisk!

Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

W lęborskim mechaniku wystawiono jasełka

red.
W lęborskim mechaniku odbyła się inscenizacja jasełek

Święta Bożego Narodzenia… niezwykły urok kryją w sobie te piękne dni, te najbardziej uroczyste chwile spędzone w gronie rodzinnym, wśród osób nam bliskich, wśród tych, których kochamy. W tę świąteczną atmosferę 21 grudnia wprowadziły nas Jasełka, które przeniosły wszystkich w rzeczywistość sprzed 2000 lat, ale jednocześnie pokazały prawdę o nas samych, ludziach XXI wieku i o świecie współczesnym, który sami kreujemy. Bo przecież każdy z nas ma własne doświadczenie Wigilii, Świąt Bożego Narodzenia. Jedni z radością, niecierpliwie oczekują przyjścia Pana, inni są zabiegani, zalęknieni, gubią sens świąt i własnej egzystencji. Podczas gdy, w tym właśnie wyjątkowym czasie zachowanie dorosłych bardzo wnikliwie obserwują dzieci i młodzież. Natomiast relacje pomiędzy najbliższymi nierzadko przekładają się na ich relacje ze światem i z Bogiem. I do refleksji podejmującej ten właśnie temat zaprosiliśmy podczas Jasełek. „W ten wieczór jestem z Tobą Panie, proszę spójrz…” – tymi słowami męski chór naszych uczniów, uroczyście i doniośle rozpoczął śpiewem przedstawienie bożonarodzeniowe.
Po chwili kurtyna rozsunęła się i oczom licznie zgromadzonych na auli Szkoły widzów ukazała się scena, ujmująca świątecznymi iluminacjami, pachnącymi świerkowymi drzewkami, widokiem stajenki betlejemskiej, gwiazdami i delikatnie promieniującym światłem.

Wiadomości z Łeby

Na scenie pojawiły się najpierw SMS-y przynoszące wiadomości a po nich kolejno bohaterowie przedstawienia: Egon (zagubiony, skłócony ze sobą, rodzicami i światem, który uciekł z domu), Penio (pokrzywdzony przez los), Kaśka (szalona i serdeczna nastolatka), Muniek (wrażliwy i życzliwy kumpel), Olka (wierząca, prawdziwa przyjaciółka), Liza (rozdarta pomiędzy wojującymi rodzicami, nienawidząca świąt i całej tej sztucznej otoczki z nimi związanej) i wreszcie Archanioł Gabriel ( „nowy”, zaakceptowany przez grupę przyjaciół, wnoszący spokój, pragnienie zgody i pojednania). Mimo, że rozmowy grupki młodych ludzi siedzących na ławkach w miejskim parku dotykały trudnej sytuacji w jakiej się znajdowali, dostrzec w nich było można optymizm, chęć zmiany i poprawy tej nieznośnej atmosfery a wszystko to kierowane było ciepłem ich młodzieńczych serc. Wkrótce ich niełatwe położenie podzielają przypadkowi przechodnie szukający schronienia – Józef i Maryja, która była brzemienna.
Następnie nieco zagubieni, spieszący się, by odnaleźć nowonarodzone Dziecię Trzej Królowie a wraz z nimi chcący wykorzystać całe to zamieszanie i swego rodzaju bezsilność młodzieży ZŁY.

Jest wyrok w sprawie anonimów

Na szczęście cała paczka przyjaciół wyczuwa niecne zamiary rozrywkowego nieznajomego i odchodzi, by uniknąć kłopotów. Zły ze złości niszczy napis Wesołych Świąt znajdujący się na murze. Kurtyna opada, a piosenka „Magia świąt” cudownie i niebiańsko lekko zaśpiewana przez Wiktorię Kuryło łagodzi powstałe napięcie i zachęca: „odnajdź dobro w sobie, poczuj szczęście w magii świąt, by je dobrze przeżyć wyrzuć z twego serca zło…”. Dodatkowo w tym czasie w tajemniczy świat porywa widownię zniewalająco zjawiskowym tańcem para tancerzy – Marcelina Maszk i Patryk Konkol.

Po czym kurtyna ponownie wędruje do góry i przenosimy się do pokoju Błażeja (chłopak choruje na białaczkę, jest po udanym wreszcie przeszczepie i chemioterapii, na święta wrócił do domu ze szpitala, tam towarzyszyły mu słowa piosenki „W Tobie jest światło”), gdzie niespodziewanie odwiedza go grupa przyjaciół.

Błażej opowiada o tym, co przeszedł, o bezradności, beznadziei, smutku, zwątpieniu i wreszcie wyznaje, że to wiara w Boga pozwoliła mu stawić czoła chorobie i wygrać tę nierówną walkę. Dotknięty tak trudnym doświadczeniem współczuje Lizie i wraz z Gabrielem zaprasza kolegów do modlitwy za nią i za zgodę w jej rodzinie. Ku ogólnemu zadowoleniu okazuje się też, że Egon pogodził się z rodzicami i utwierdził się w tym, że go naprawdę kochają. Zakończeniem tej sceny stały się wymowne, wypowiedziane w mega pozytywnym tonie słowa Gabriela: „Jesteście na drodze powrotnej”. Kurtyna przysłoniła scenę a kolędą „Nascitur cum Chrystus” („Gdy się Chrystus rodzi”), w języku łacińskim i polskim Bartosz Pirycki i Dawid Gaffka subtelnie skierowali nasze myśli w stronę niebywałego i najważniejszego w historii wydarzenia – narodzin Chrystusa.

Koncert w kościele Korony

Zamilkły ostatnie tony tkliwej kolędy i w nowym, mocnym świetle ukazała się stajenka, jak podkreślił Ksiądz Franek (odwiedzał Błażeja w szpitalu i pomógł mu na nowo uwierzyć), symbol prostoty, ubóstwa i pokory, miejsce, „gdzie z dala od ciepła i bezpieczeństwa domów, słowo stało się Ciałem”.

Wiadomość ta zabrzmiała również w piosence „Tu słowo Ciałem się stało”, urzekająco wykonanej przez Aleksandrę Sobczak, Monikę Grzenkowicz, Dawida Gaffkę i Bartosza Piryckiego, by zaakcentować fakt, że Bóg stał się człowiekiem.

Tę dobrą nowinę majestatycznie przekazał też słowami Pisma świętego Błażej, któremu Światło pomogło odzyskać zdrowie i radość życia. Podsumowaniem tej nietypowej opowieści stał się śpiew Pawła Klein i Adriana w stylu rap, z chórkiem „On kocha nas takich, jakimi jesteśmy. Uwierzmy!” w tle.

Nastrojowe i pełne uroku wykonanie przez W. Kuryło, B. Piryckiego i D. Gaffkę utworu „Tak jak śnieg”, zwieńczyło przedświąteczną uroczystość.

Najlepszy sklep, kwiaciarnia, sprzedawca

Długo trwające brawa były nagrodą dla wszystkich występujących uczniów za wspaniałą grę aktorską, urzekający śpiew, czarujący taniec, całą moc wzruszeń i przybliżenie prawdy, że odchodząc od Boga i drugiego człowieka zanurzamy się w świecie pustym, obojętnym, wyzutym z miłości, i że sami musimy znaleźć w sobie siłę, by powrócić. Bo tam, gdzie wygrywa dobro w ludzkim sercu, tam znów rodzi się Bóg. Ciągle na nowo szuka swojego „Betlejem”, szuka często bardzo długo, cierpliwie i wytrwale. Ale w końcu się rodzi! Poszukujmy więc ŚWIATŁA i bądźmy światłem.

Uroczystość przygotowały p. Anetta Treder i p. M. Pepłowska.

Tekst opracowała: mgr Anetta Treder, zdjęcia: Sławomir Łukaszuk

od 12 lat
Wideo

Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na lebork.naszemiasto.pl Nasze Miasto