Lębork. Uroczyste, ale i serdeczne pożegnanie ks. Wojciecha. Przez 5 lat był wikariuszem w parafii Miłosierdzia Bożego

Msza św. koncelebrowana była ofiarowana w intencji wspólnoty parafialnej. Ksiądz proboszcz modlił się w intencji księdza Wojciecha.

- Dziękuję Panu Bogu razem ze wspólnotami zgromadzonymi na tej Eucharystii, z rodziną Żywego Różańca, Rycerzami Kolumba, służbą liturgiczną za pięcioletnią posługę księdza Wojtka w naszej parafialnej wspólnocie, za wszelkie owoce tej posługi. Dziękując Panu Bogu pragniemy prosić, aby Boża łaska prowadziła księdza Wojciecha przez kolejne lata jego posługiwania.

Podziękowania, kwiaty, upominki od wdzięcznych parafian zostały zostawione na koniec.

- W sposób szczególny chcielibyśmy podziękować za te owoce, których nie da się sfotografować, które nie materializują się. Za te owoce duchowe, które rodzą się na skutek głoszenia Słowa nie tylko z tego miejsca, ale z różnych i w różny sposób. Za udzielanie sakramentów, za rozmowy w konfesjonale, o których nikt nigdy nie dowie się. To są owoce duchowe bez których parafia nie mogłaby rozwijać się. Bardzo dziękujemy księdzu Wojtkowi za jego posługę, za tę cichą posługę, czasami niezauważoną. Bardzo dziękuję osobiście, a także w imieniu całej wspólnoty za troskę o dobrą atmosferę w naszej parafii, za uczciwość, za dyspozycyjność, za współpracę, która mamy nadzieję przyniosła dobre owoce - powiedział ks. proboszcz Rafał Cieszyński.

W imieniu Rycerzy Kolumba dziękował Robert Joniec.

- Obiecujemy pamięć i modlitwę. Życzymy na nowej parafii wszystkiego dobrego. Niech Pan Bóg prowadzi.

Wdzięczność wyrazili ministranci.

- Księże Wojtku spędziliśmy z Tobą sporo czasu. Kilku z nas całe 5 lat. Zdążyliśmy się z Tobą dobrze poznać, przyjaźnić. Zmieniliśmy się, wydorośleliśmy, dojrzeliśmy również dzięki Tobie.

- Nauczyliśmy się odpowiedzialnego pełnienia liturgicznej służby ołtarza. Czas się pożegnać. To nie jest łatwe, bo bardzo Cię lubimy i trudno nam zaakceptować, że nie będzie Cię tu z nami. Nie spotkamy się w zakrystii, na naszej zbiórce. Pozostaną wspomnienia, a zostawiasz ich sporo. Szczególnie chcemy podziękować za wyrozumiałość w wielu sprawach, Twoją wielką cierpliwość. (…) Za to, że nigdy nie nudziliśmy się w Twoim towarzystwie, że potrafiłeś zorganizować nam czas i dobrze się z nami bawić.

Przy parafii istnieje 5 Róż Żywego Różańca. Ich przedstawicielki także miały za co dziękować.

- Kochany księże Wojciechu. Żegnając Cię w imieniu rodziny Żywego Różańca, całej wspólnoty naszej parafii, pragniemy podziękować za 5 lat Twojej kapłańskiej posługi. Dziękujemy za życzliwość, pogodę ducha i okazywaną nam serdeczność oraz tak wielkie zaangażowanie w życie parafii. Zapewniamy o naszej pamięci, wdzięczności, za dar Twojej obecności w codziennej modlitwie różańcowej.

Zacytowane zostały wersy ze starego, irlandzkiego błogosławieństwa.

W imieniu Scholi Adoramus dziękowały jej prowadząca Dorota Mikołajczak oraz Katarzyna Erni.

- Cieszymy się, że mogliśmy Cię poznać. Dziękujemy za Twoją obecność w naszej parafii. Za uśmiech i życzliwość. Za kazania dla dzieci, które wykraczały poza schematy. Za spotkania dla bierzmowanych, które budowały naszą chrześcijańską tożsamość, a jednocześnie pozwały poznawać samych siebie.

- Dziękujemy za inspiracje, za podnoszenie poprzeczki naszej scholi.

Były także podziękowania od Zbigniewa Pobłockiego z Rady Parafialnej i jego żony.

Za pomoc w realizacji idei budowy pierwszego w powiecie lęborskim stacjonarnego hospicjum dziękowały prezes fundacji Agata Kozyr i Katarzyna Szwiec.

- Wierzymy bardzo głęboko, że tutaj wrócisz, a jak wrócisz, że placówka będzie już stała i zapraszamy Ciebie, żebyś działał z nami w tym domu hospicyjnym, który mamy nadzieję, że niebawem powstanie.

Na zakończenie głos zabrał ks. Wojciech.

- Wiele emocji jest teraz w mojej głowie i w moim sercu i trudno tak wszystko wyrazić. Kiedy ksiądz kończy etap swojej pracy na parafii, są podziękowania, to jest dobra okazja, żeby dowiedzieć się o sobie czegoś nowego. Dowiedziałem się o sobie mnóstwo rzeczy, których może nie doceniałem specjalnie, których może nie wiedziałem. Bardzo za to dziękuję. W takich sytuacjach, jak ta słowa są niewystarczające. Bo jak w słowach zawrzeć wszystkie spotkania, radości, smutki, kolędy, warsztaty, pikniki. Tysiąc różnych rzeczy. To jest po prostu niemożliwe.

- Dziękuję Scholi Adoramus, z którą współpracowałem, na czele z panią Dorotą Mikołajczak i panią Katarzyną Erni. Od razu podziękuję też organistom, panu Andrzejowi Oszmańcowi i Maciejowi Naczk. Dziś zagrał pieśń liturgiczną, którą bardzo, bardzo lubię. Dziękuję wspólnotom parafialnym. Rycerzom Kolumba, Różom Różańcowym. Było bardzo dużo życzliwości skierowanej w moją stronę i zawsze mogłem liczyć na taką ludzką pomoc. Za to nie jestem w stanie wszystkim podziękować. Przede wszystkim dziękuję wszystkim parafiankom i parafianom. Dziękuję za wspólną, pięcioletnią drogę wiary, która tak szybko minęła.

Za serdeczność i pracowitość podziękował też gospodyni księdza proboszcza.

Słowa wdzięczności skierował do proboszcza.

- Dziękuję mojemu wspaniałemu księdzu proboszczowi. Dziękuję, że Pan Bóg dał mi takiego proboszcza. Dziękuję za dar gorliwej, kapłańskiej posługi. Za to, że tak zżyliśmy się i dogadywaliśmy.

Były też przeprosiny.

- Kiedy jesteśmy przy podziękowaniach, to należałoby też przeprosić. Jeśli kogoś uraziłem, to za swoje słowa, może jakieś zachowania bardzo przepraszam. Niekoniecznie to musiało być świadome, ale kieruję słowa przeprosin.

Zwrócił się także o dobre przyjęcie w parafii swojego następcy.

- Proszę też, aby bardzo życzliwie przyjąć nowego księdza wikariusza, księdza Krzysztofa. Żeby nie zatrzaskiwać się w takiej pułapce porównań. Każdy ksiądz wnosi coś do wspólnoty parafialnej. To trzeba umieć dostrzec w kontekście wiary.

- Do zobaczenia gdzieś, kiedyś w innych czasach. Dziękuję bardzo.

Po tych słowach rozległy się brawa na stojąco od parafian zgromadzonych na pożegnalnej mszy.

KSIĄDZ WOJCIECH NIE JEST JEDYNY

W sobotę, 27 czerwca zostały ogłoszone zmiany personalne duchowieństwa w diecezji pelplińskiej, w tym w dekanacie lęborskim. Dekrety zostały wręczone 26 i 27 czerwca 2020 r., a zmiany personalne obowiązują od dnia 20 sierpnia 2020 r.

NOWA WIEŚ LĘBORSKA
Spośród księży proboszczów ks. Andrzej Diedrich zostaje odwołany z urzędu proboszcza parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Nowej Wsi Lęborskiej i mianowany proboszczem parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Kleszczewie Kościerskim. Na jego miejsce przyjdzie ks. mgr Mariusz Stalka, który zostaje odwołany z obowiązków proboszcza parafii pw. św. Katarzyny w Brzeźnie Szlacheckim. To były wikariusz w parafii p.w. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Lęborku.

LEŚNICE
Ks. Tadeusz Drobiński zostaje odwołany z urzędu wikariusza parafii pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Skórowie i mianowany proboszczem parafii pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Leśnicach.

"KORONA" W LĘBORKU
Spośród neoprezbiterów ks. Robert Dorau zostaje mianowany wikariuszem parafii pw. NMP Królowej Polski w Lęborku.
Ks. Wiesław Dylewski zostaje odwołany z urzędu wikariusza parafii pw. Świętego Michała Archanioła w Skarszewach i mianowany wikariuszem parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Lęborku.
Ks. Krystian Stalkowski zostaje odwołany z urzędu wikariusza parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Lęborku i mianowany wikariuszem parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Świeciu.

ZMIANY W MIŁOSIERDZIU W LĘBORKU
Ks. Krzysztof Kamiński zostaje odwołany z urzędu wikariusza parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Świeciu i mianowany wikariuszem parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Lęborku.
Ks. Wojciech Prądziński zostaje odwołany z urzędu wikariusza parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Lęborku i mianowany wikariuszem parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Koronowie.

CEWICE
Ks. Janusz Osnowski zostaje odwołany z urzędu wikariusza parafii pw. św. Wojciecha w Kartuzach i mianowany wikariuszem parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Cewicach.