Winda dowoziła turystów na plażę, a później runęła. Takie cuda tylko nad Bałtykiem. Zobaczcie zdjęcia

W 1920 roku Polska odzyskała dostęp do Bałtyku. Jastrzębią Górę w modny kurort zamienił warszawski inżynier Jerzy Osmołowski. Jego spółka kupiła nadmorskie grunty i zaczęła budować turystyczne obiekty. Powstało kilka willi, ale przede wszystkim Dom Zdrojowy "Bałtyk", który w 1930 r. stanął na nadmorskiej skarpie.

Dziełem Jerzego Osmołowskiego, a w zasadzie jego spółki "Jastgór", była także budowa w latach 1938-1939 windy (wyciągu plażowego) o nazwie Światowid, która zakładała przewożenie plażowiczów z klifu na plażę i z powrotem (25 metrów różnicy). Nie jest jasne, czy w wakacje 1939 roku udało się już uruchomić windę (są sprzeczne informacje). Wiadomo, że wojna wszystko zmieniła.

Zobacz także:

Po wojnie winda przez lata nie była użytkowana, aż do 1966 roku, kiedy dokonano jej remontu. Wtedy położono m.in. deski w pomoście, który prowadził do windy od strony kurortu (wcześniej była tylko kratownica, a więc dziury na znacznej wysokości).

Według opisu Romana Fangora, wieża (to był też punkt widokowy) z szybami windowymi miała kształt prostokąta o wymiarach (przy podstawie) 3.5 x 5 metrów. Wewnątrz były dwa szyby dla dużych kilkunastoosobowych wind. Wysokość wieży, od wejścia na plaży do poziomu tarasu widokowego to około 21 metrów. Wyżej mieściła się maszynownia. To dodatkowo 5-6 metrów. Taras miał około 1,5 m.

Winda działała przez kilka lat przewożąc rocznie nawet 60 tysięcy osób. Po raz ostatni winda zjechała na plażę w 1971 roku. Później uległa awarii. Poza tym, konstrukcja stawała się niestabilna, zagrażając bezpieczeństwu użytkowników (winda przechyliła się, uszkodzony został połączony z nią pomost). Windy nie naprawiano, nie wzmocniono. Był zakaz wchodzenia.

Czytaj także:

W nocy z 6 na 7 stycznia 1982 r. winda runęła na plażę. I to był jej koniec.

Zobaczcie zdjęcia: