Odszedł Jerzy Łuszcz, pedagog, wychowawca młodzieży, kreator życia muzycznego w Lęborku

To cios dla całej społeczności kulturalno-oświatowej w Lęborku. Jerzy Łuszcz był postacią nietuzinkową. Tak jest wspominany na łamach leksykonu o wyjątkowych mieszkańcach Lęborka "Zwyczajni niezwyczajni mieszkańcy ziemi lęborskiej".
"W Lęborku zjawił się w 1955 roku, po rezygnacji ze studiów muzycznych we Wrocławiu. Początkowo nie miał zamiaru parać się muzyką, ale grupa młodych zapaleńców wciągnęła go bezpowrotnie w świat muzyki. Przygotowany teoretycznie i praktycznie przez ojca Stanisława, który był akademickim nauczycielem muzyki, odnalazł się w muzyce rozrywkowej, jazzowej a nawet ludowej.
Nieżyjący już redaktor Zbigniew Eckert na łamach Dziennika Bałtyckiego z dn. 18.07.2003 r. tak pisał: „_Ten rok [1955] dla muzyków był korzystny. W Miejskim Ośrodku Kultury zjawił się Jerzy Łuszcz, instruktor muzyczny. Jurek dwoił się i troił, wyszukiwał talenty, repertuar dostosowywał do głosów piosenkarzy. Zespoły nabierały indywidualnej barwy. Zaczynano nas zapraszać na imprezy kulturalne do innych miast._”
Organizował zespoły muzyczne, instrumentalne i wokalne, uczył śpiewu i trudnej sztuki scenicznej. Wyszukiwał talenty muzyczne w szkołach i otaczał je opieką. Dzięki jego wieloletniej, systematycznej pracy zespoły i soliści lęborscy odnosili sukcesy na przeglądach, konkursach i festiwalach krajowych. Jako instruktor muzyczny pracował we wszystkich prawie placówkach kulturalnych w mieście: Powiatowym Domu Kultury, Młodzieżowym Domu Kultury, Miejskim Ośrodku Kultury i Powiatowym Ognisku Artystycznym.

Prowadził ponadto zespoły muzyczne w Międzyspółdzielnianym Klubie Antyk. W okresie pracy w MDK-u był m.in reżyserem widowisk taneczno-wokalnych.

• 1960 - Piękna nasza Polska cała (wiązanka tańców i pieśni regionu północno-środkowego: Kaszuby, Warmia, Mazury, Kujawy, Mazowsze),

• 1964 – Muzykanty grajta juchy albo Muzykanty grajta na polskim weselu (widowisko ta-neczno-wokalne) – I miejsce na przeglądzie zespołów artystycznych szkół podstawowych i MDK powiatów puckiego, kartuskiego, lęborskiego i Gdyni

,

• 1966 - Powitanie wiosny 1000-lecia (obrazek obyczajowy muzyczno-taneczny)

Jednak najbardziej znany jest jako organizator i instruktor muzyczny wielu zespołów, w tym m.in:
Gong (PDK), w którym grali Piotr i Helmut Nadolscy, znani i cenieni muzycy nie tylko w kraju,
Septymy i Potężna Gromadka (klub Antyk),
Caloryfer Jazz Band (MDK),
zespół wokalny Kleksy (MDK),
kapela kaszubska ZPiT Pomorze, (MOK)
zespół wokalny Kalinki we współpracy z J. Mowińskim (LP).

Pod jego opieką znaczące laury zdobywali również wokaliści: Stefan Każuro i Wiesława Lipińska (laureaci Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze), Janusz Cholewiński (suk-cesy na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu), Urszula Libera w Amazonkach i około 20 innych wokalistów.
Przez wiele lat znany jest również jako doskonały akompaniator zespołów tanecznych PDK-u, MDK-u i POA.
W swojej bogatej działalności pracował również z zespołami rozrywkowymi o różnych składach osobowych, grając w lokalach dancingowych, na wieczorkach tanecznych w Łebie, na weselach i przeróżnych imprezach. Nie kierował żadnym z tych zespołów lecz uczestniczył czynnie w ich życiu muzycznym. Praca ta była dla niego nie tylko sposobem na po-prawienie warunków materialnych rodziny, ale równocześnie miała zasadniczy wpływ na kształt muzyki rozrywkowej w Lęborku.

Jeszcze w 1980 roku amatorski światek muzyczny pasjonował się walką o prymat w województwie, którą toczyły dwa ośrodki – Miejski Dom Kultury w Ustce i Miejski Ośrodek Kultury w Lęborku. Porównywano przygotowanie śpiewającej i grającej młodzieży, nowości repertuarowe, maestrię wykonawców. Oczywiście za kulisami sukcesów kryła się żmudna praca instruktorów: Jerzego Łuszcza z Lęborka i Bronisława Blaszke z Ustki.

Łuszcz posiadał kwalifikacje instruktora muzyki I kat. wydane przez MKiS w 1974 r.
W uznaniu zasług za wkład pracy otrzymał m.in.: Brązowy Krzyż Zasługi, odznakę Zasłu-żonego Działacza Kultury oraz nagrodę Ministra Edukacji Narodowej.

Opracowano na podst. „Lębork na pięciolinii. Kronika muzyczna miasta od 1945 roku”, Lucyna Siedlik, Wojciech Siedlik, Lębork 2010. Zdjęcia: Archiwum Młodzieżowego Domu Kultury w Lęborku.