Szpital w Lęborku otrzymał certyfikat "szpital bez bólu"

- Otrzymać je mogą placówki, które spełnią określone kryteria i przez to przyczynią się do podnoszenia jakości uśmierzania bólu pooperacyjnego w polskich szpitalach - informuje Magdalena Synak, specjalista ds. Promocji i Rozwoju SPS ZOZ w Lęborku. - Nasi pacjenci informowani są o możliwości i metodach uśmierzania bólu pooperacyjnego przed zabiegiem.

Czytaj również:Zamiana na stanowisku dyrektora szpitala

Nasz personel medyczny raz w roku bierze udział w szkoleniach z zakresu uśmierzania bólu pooperacyjnego, prowadzony jest monitoring natężenia bólu u wszystkich operowanych pacjentów, co najmniej 4 razy na dobę. Certyfikat lęborskiemu szpitalowi przyznało Polskie Towarzystwo Badania Bólu, Polskie Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Towarzystwo Chirurgów Polskich, Polskie Towarzystwo Ginekologiczne oraz Polskie Towarzystwo Ortopedyczne i Traumatologicze po sprawdzeniu przedłożonej przez szpital dokumentacji. Jej weryfikacja odbyła się w Krakowie. Wyboru dokonała wybrana przez nie grupa ekspertów.

- Prowadzimy dokumentację dotyczącą pomiarów bólu i zastosowanego postępowania zgodnie z rekomendacjami uśmierzania bólu - informuje Magdalena Synak z lęborskiego szpitala. - Monitorujemy ewentualne działania niepożądane zastosowanego leczenia.Przyznawanie certyfikatów „Szpital bez bólu” ma za zadanie promocję najwyższych standardów i podniesienie jakości uśmierzania bólu pooperacyjnego w polskich szpitalach. O certyfikat ubiegało się 126 placówek w Polsce i 35 oddziałów. Otrzymało je 20 placówek w kraju. „Obecnie szacuje się, iż ból pooperacyjny jest niewłaściwie uśmierzany u ponad połowy pacjentów. Przyczyny tego stanu rzeczy są złożone. Najważniejszymi z nich wydają się być problemy organizacyjne, niewystarczająca wiedza o uśmierzaniu bólu, brak czasu, a także złożoność postępowania przeciwbólowego - informują organizatorzy programu „Szpital bez bólu”. - Często głównym kryterium wyboru leku przeciwbólowego jest przyzwyczajenie personelu medycznego, dostępność leków przeciwbólowych czy też cena opakowania jednostkowego, bez liczenia całkowitych kosztów, np. kosztów ewentualnych powikłań, oraz fakt, że czasami to pielęgniarki, a nie lekarze decydują o rodzaju podanego leku przeciwbólowego.